Een GIF zegt meer dan duizend woorden
Een dag niet gelachen is een dag wel geleefd maar niet gelachen, en dat is zonde. Ik mag me dus graag beeldend uitdrukken en heb daar het volledig spectrum van de Nederlandse taal voor tot mijn beschikking.
En, omdat we nu eenmaal steeds vaker thuis werken, ook de GIF-jes in Microsoft Teams.
Zeggen dat meer dan de helft van de dingen die ik zeg in ons ontwikkelaarskanaal uit zulke Grappig-Informatieve aFbeeldingen staan (wat inderdaad een onhandige afKÖrTing is, nou je het zegt!), is overdreven. Maar veel scheelt het niet. Of:
Anders gezegd: de mogelijkheid om eenvoudig met GIF-jes te kunnen communiceren is één van de meest gewaardeerde features die Teams heeft, als je het mij vraagt.
Leuk
Maar waarom? Want strikt genomen kan het doel van die applicatie - asynchrone communicatie bewerkstelligen voor gedistribueerde teams - ook worden bereikt zonder deze feature. Sterker nog, misschien zou onze communicatie wel vlotter verlopen als ik niet elk gesprek ontspoor met bewegend beeld!
De toegevoegde waarde van de GIF-jes ligt in het feit dat ze digitale communicatie verlevendigen, ja zelfs leuk maken. En daar zit een les in voor ons als ontwikkelaars.
Feedback
Om die verder toe te lichten, ga ik bijna een jaar terug in de tijd, toen ons team een stagiaire begeleidde. Voor haar afstudeerstage onderzocht ze de mogelijkheid in voor gebruikers om feedback te geven op elkaars werk.
Om die lijvige taak behapbaar te maken voor een stage, besloot het team samen met de belangrijkste stakeholders al gauw dat ze de scope van haar opdracht goed in de gaten moest houden. Communicatie door middel van emotes (likes, dislikes, een lachebekje - dat soort dingen) was daarom wel deel van haar onderzoek, maar wat het coderen betreft raadden we haar aan zich toch vooral te focussen op het kunnen geven van tekstueel commentaar.
Immers, het doel van haar onderzoek kon worden bereikt zonder ooit maar één blik - lachend of huilend - op emotes te hoeven werpen.
Complimenten
De begeleider vanuit haar opleiding was echter niet dezelfde mening toegedaan. Het leek hem een goed idee als ze deze functionaliteit aanbood aan eindgebruikers om te zien wat het effect was.
Het bleek een goede inschatting te zijn. Want hoewel de eindgebruikers heel tevreden waren op de manier waarop ze elkaars werk konden becommentariëren, gingen de meeste van hun complimenten naar de emotes.
Waarom? Omdat ze de saaie bezigheid van het becommentariëren een stukje leuker maakten. Met één druk op de knop konden ze hun waardering laten blijken voor een goede of grappige opmerking. En daar werden zowel de oorspronkelijke commentator, als degene die zijn werk waardeerden, een stukje blijer van.
De les is dus als volgt: stop niet bij het aanbieden van wat een eindgebruiker nodig heeft. Kijk of er mogelijkheden zijn om datgene wat hij of zij probeert te bereiken ook een stukje leuker te maken. Want een dag niet gelachen…