Succesvol falen
Van fouten kun je leren, zegt men. Daaruit volgt: hoe meer fouten je maakt, hoe meer leerkansen je creëert. Eigenlijk zou je het maken van fouten dus moeten vieren. Hoe meer er mis gaat, hoe meer je leert – en hoe meer je leert, hoe minder er mis zal gaan. Toch is dat niet hoe het in veel organisaties werkt. Daar wordt er hard gewerkt om fouten te voorkomen. Erger nog, medewerkers die de mist in gaan, worden afgerekend op hun misstappen. Dat maakt hen voorzichtig, conservatief. En daardoor staan ze hun eigen groei – en die van de organisatie – in de weg.
Het moet dus anders. Maar het is niet eenvoudig om fouten te durven maken en delen in een omgeving die zulk gedrag afstraft. Wanhoop is echter nergens voor nodig! Frank Deuring biedt in Superfalen een overzichtelijk zevenstappenplan om falen te normaliseren en zelfs te vieren. Dat begint met fouten leren delen en omgaan met schaamte, en eindigt met het werken aan de cultuur en structuur. Dat wil zeggen: mensen betrekken en vaste momenten creëren waarin fouten gedeeld mogen worden. Zijn humoristisch geschreven managementboek bevat daarnaast 50 concrete tips waar elke beoogde faalhaas mee aan de slag kan.
Centraal in Deurings denken staat het onderscheid tussen een vaste (fixed) mindset en een groeimindset. Wie op een vaste manier naar de dingen kijkt, zal tegen zichzelf zeggen dat hij of zij “het nu eenmaal niet kan” en elke mislukking als bevestiging daarvan zien. Met een groeimindset denk je daarentegen: “Ik kan het nóg niet.” Een mislukking gaat dan een andere rol spelen. Deze geeft je informatie – over de dingen die je nog niet onder de knie hebt, maar ook over alles wat wél al goed gaat. Door op een gebalanceerde, constructieve manier naar de wereld te kijken, ben je bereid jezelf meer uit te dagen. Leren en groeien kan een verslavende hobby zijn!
Het grootste obstakel om te groeien naar een lerende organisatie, bevindt zich in de hoofden van al haar medewerkers. De meeste mensen schamen zich – terecht of onterecht – voor hun fouten en zijn bang om afgewezen te worden. Openheid hierover kan enorm helpen deze obstakels te overwinnen. Deuring geeft hierin alvast het goede voorbeeld. In het boek gaat hij uitgebreid in op zijn mislukte carrière als stand-up comedian en alle lessen die hij daaruit getrokken heeft. Sterker nog, hij stelt in het boek zelfs een heus CV der Mislukkingen op. Het punt is duidelijk: iedereens leven zit vol mislukkingen. Maar dat betekent niet dat het leven an sich mislukt is. Integendeel, juist het tegenovergestelde is waar.
Ook Deurings tips kunnen hier een uitkomst bieden. Eén van zijn beste tips ontleent hij aan de faalkracht-methode van Michel Taal. Die houdt in dat je een buddy zoekt en samen daarmee zoveel mogelijk afwijzingsdoelen stelt. Dat is eigenlijk alles wat je aan mensen kunt vragen en wat je een beetje spannend vindt. Binnen een bepaalde deadline moet je proberen zoveel mogelijk afwijzingsdoelen te volbrengen. Als je niet afgewezen wordt, mooi! – dan heb je iets productiefs bereikt. Word je wel afgewezen, dan krijg je een punt. Wie aan het eind van de deadline de meeste punten heeft, wint een mooie prijs. Wat er ook gebeurt, je kunt dus niet verliezen!
Slagen of falen is in belangrijke mate een kwestie van perspectief. Wie de successen in mislukkingen herkent, kan eigenlijk niet anders dan slagen. Dat is een belangrijke boodschap, waar Deuring zich met verve hard voor maakt. Met zijn luchtige, humoristische toon weet hij zelfs de meest hardvochtige manager tot mildheid te stemmen. De column- of blog-achtige opzet van het boek maakt zijn boodschap bovendien makkelijk verteerbaar.
Dus, de volgende keer als je het grondig hebt verpest op de werkvloer, vraag je dan af: heb ik gefaald, of heb ik geleerd? Welke van de twee je ook kiest, het kan geen kwaad om Superfalen preventief aan je leidinggevende cadeau te doen.
Deze recensie verscheen ook op Bazarow.com.
bedrijfscultuur · boeken · falen · leercultuur · recensies · succes