Sciencefictionsonnetten

Borrelmix Reloaded


Verjaardag na dag is het raak. Steeds als

ik beken dat ik whitehathacker ben,

vraagt tante: ‘Is dat niet illegaal?’ en

oom: ‘Zoals in die film?’ Ik antwoord vals:


‘Ik ontdek hightech, ja zo kek als Neo

zo hack ik krek. Maar dan zonder trenchcoat

of lenig liefje, geen zonnebril ook,

vandaar dat ik er minder cool uitzie–o,


er is ook geen agent die mij bespiedt:

ik werk voor het systeem, niet het verzet.

Ik ben staatsdienaar, overheidskadet –

gelukkig maar: kung fu kan ‘k ook al niet.’


De familiekring valt toch even stil.

Neef knikt beleefd: ‘Je nam de blauwe pil.’



Judgment Day


Dinsdag waarschuwt zo’n Schwarzenegger-tiep

(stem als een robot – een kast, een kerel),

dringend voor het eind van heel de wereld

met de groeten van ChatGPT.


‘Elke techniek kent toch voor- en tegenstanders,’

zo sus ik. ‘Mijn maat – heel aardig, programmeert

voor onz’ defensie, heel vaardig, luchtafweer,

faciliteert zo de waterlanders


van de vijand – dus hij blikt en zegt:

“Man, ik werk, de hele tijd, zelfs op ’t toilet

aan een leuk nieuw project, ’t heet SkyNet.” –

wat voor schoft ziet daarin nu iets slechts?’


‘k Dacht nog: hij bedankt met see ya later,

dus dat is hoop ik geen Terminator!

poëzie