Tag boeken
Legacy code en Test-Driven Development
TDD gaat over het toevoegen van nieuwe features - per definitie. Immers, wie tests toevoegt voor bestaande code is niet test-driven aan het developen. Maar de meeste ontwikkelaars werken helemaal niet aan greenfield-applicaties. Ze slepen zich dag na dag, week na week door het moeras dat we legacy code noemen. TDD lijkt te zijn weggelegd voor de lucky few onder ons die nieuwe applicaties mogen ontwikkelen. De rest van ons mag ploeteren in bestaande drek. Maar die conclusie gaat toch niet helemaal op.
To polyglot or not to polyglot
Laten we aannemen dat sommige programmeerproblemen zich meer voor objectgeoriënteerde talen lenen, en andere meer voor functionele. Is het dan niet logisch om de taal te kiezen die het best bij het probleem past? Het antwoord op die vraag is: ja en nee. Ja, het is verstandig om the right tool for the job te kiezen - dat is een open deur. Maar zelfs als we aannemen dat de ene taal zich beter leent voor het probleem, is het maar de vraag of het verstandig is dat jij die taal nu inzet om dat probleem op te lossen.
Eén test per keer
Ik hou niet van programmeerboeken die van me vragen dat ik onder het lezen code schrijf. Daar kan zo’n boek niks aan doen, ik houd er nu eenmaal van om een boekje op de bank te lezen, ver weg van mijn laptop. Voor één boek maak ik een uitzondering, en dat is Learning Test-Driven Development van Saleem Siddiqui. Dat boek draait namelijk niet om het eindproduct, de code. Het draait om het proces.
Aansluiting (z)onder emoties
Onlangs mocht ik getuige zijn van een mooi moment. In een video-opname van een coachingsgesprek, zei de coachee van één van mijn medecursisten, met een verwonderde trilling in haar stem: “Goh, zo had ik het nou nog nooit bekeken.” Haar coach stelde toen de vraag die, denk ik soms, wordt gezien als de heilige graal onder de coaches(-in-opleiding?): “Wat voel je daarbij?”
Agile en Test-Driven Development
De meeste ontwikkelaars (waaronder ondergetekende!) schrijven als volgt code. Ze bekijken de specificaties en beginnen vervolgens te klungelen. Dat duurt een tijd, totdat ze iets hebben wat werkt. Of dat zo is, verifiëren ze middels handmatige tests. Pas als de code werkt als bedoeld, schrijft men - als het goed is! - een reeks geautomatiseerde tests. Het is een hardnekkig misverstand dat TDD deze praktijk van software schrijven omdraait: eerst de geautomatiseerde tests (meervoud!) schrijven, en dan pas de productiecode. De werkelijkheid ligt wat genuanceerder.
Blog #100!
Een minimijlpaal: dit is mijn honderste blog! In krap een jaar heb ik 80.168 woorden over softwareontwikkeling geschreven, gecategoriseerd onder 112 tags. Het leek me een mooi moment voor een knap staaltje navelstaren, met hier en daar een snuifje zelfpijperij. Bij dezen: tien blogs waar ik met iets van plezier op terugkijk.
Communiceren naast coderen
Veel programmeurs denken dat hun werk begint en eindigt bij het schrijven van code. Helemaal onterecht is dat niet, want het is precies die vaardigheid die hen hun baan heeft opgeleverd. Maar er komt veel meer kijken bij het ontwikkelen van software. Denk bijvoorbeeld aan: bedenken wat je gaat bouwen en hoe je dat gaat doen, het beoordelen van de code van je collega’s, en presenteren wat je hebt opgeleverd aan stakeholders. Zulke taken hebben een gemene deler: communicatie.
De rol van user stories
Wie The Art of Agile Development van James Shore doorbladert, doet heel nieuwe opzichten op. Zijn hoofdstuk over stories (ook wel bekend als user stories) deed me wel opveren, in elk geval. Shores stelling - mening? inzicht? - is provocatief: een story moet op een index card passen. de volledige story zou dus uit niet meer dan een zin of een kreet hoeven bestaan.
Hoe machines leren
Met de opkomst van kunstmatige intelligentie en Machine Learning, verschijnen er ook steeds meer toolkits voor softwareontwikkelaars om met deze technieken aan de slag te gaan. Deze bieden handvaten waardoor ontwikkelaars op een laagdrempelige manier kennis kunnen maken met deze techniek. Zulke toolkits schermen echter - met goede reden! - veel van de achterliggende complexiteit af voor hun gebruikers. Ontwikkelaars die zich daarin willen verdiepen, zouden zich kunnen wagen aan Hui Jiangs Machine Learning Fundamentals: A Concise Introduction.
Het probleem met cookbooks
Ik zeg het maar eerlijk, ik lees niet graag cookbooks. Dat ligt voor een deel aan mij, natuurlijk. Ik lees boeken namelijk het liefst van kaft tot kaft. En daar zijn cookbooks simpelweg niet voor bedoeld. Ze fungeren eerder als referentiemateriaal. Je hoort ze uit de kast te trekken wanneer je tegen een bepaald probleem aanloopt. Het probleem is: je hebt pas een goed idee wat erin staat als je het boek gelezen hebt. Hoe weet je anders waar je moet kijken?