Tag software ontwikkelen
Hoe we onze Controllers dom hielden
Het is zaak je Controller-methods zo compact, zo “dom” mogelijk te houden. Valerio De Sanctis' Building Web APIs with ASP.NET Core deed me denken aan de verschillende manieren waarop mijn team dat de afgelopen jaren voor elkaar heeft proberen te krijgen. Want het dom houden van je Controllers – zonder aan expressiviteit in te boeten – is geen triviale zaak. Vandaag: hoe het niet moet.
Testen: een retrospectief in vijf fasen
Het leek me zinvol om te reflecteren op de ontwikkeling die mijn team en ik door hebben gemaakt op het gebied van testen. Want – en dat is goed nieuws – de manier waarop we het testen van onze software aanvliegen is radicaal veranderd sinds ik begon als ontwikkelaar.
Overerving, compositie en dependency injection
Mijn collega had overerving toegepast om de nieuwe functionaliteit een plek te kunnen geven. De afgelopen maanden had ik gemerkt dat dit voor hem, en veel van mijn andere teamgenoten, een go to-oplossing vormt om code te kunnen hergebruiken. Maar ik was niet helemaal tevreden met het resultaat van die strategie. Ik voelde meer voor een oplossing die gebruik maakt van compositie. Het leek me een mooie gelegenheid om wat ideeën over deze concepten op papier te zetten.
Revert!
Drie dagen hebben we de boel lopen te debuggen. Bij elke nieuwe wijziging leken we verder te zakken in een onverklaarbaar moeras van verborgen afhankelijkheden. Op een gegeven moment was ik het zat. Ik zei: “Ik ga de boel terugdraaien.” (Mijn collega, verslagen, zag al zijn harde werk voor zijn ogen in vlammen opgaan.) “Niet alles, maar wel alles in die ene class. En dan ga ik je wijziging één voor één opnieuw toepassen, net zolang totdat er tests falen.”
Schone interfaces, simpele implementaties
Het dilemma was als volgt: ofwel de deadline missen met een “goede” oplossing (dat wil zeggen: een oplossing die de REST-standaard volgt), ofwel de deadline halen met een slechte (die een uitzondering introduceert in de opzet van onze API). Maar: dat is een vals dilemma.
Mijn eerste code review
De tijd maakt alles kapot – maar nu ben ik nog jong genoeg om me mijn eerste code review te herinneren. Althans, ik herinner me een gevoel – want de inhoud van het pull request ben ik natuurlijk allang kwijt. Het gevoel laat zich denk ik het best omschrijven als een vorm van hulpeloosheid – gevolgd door ongemak.
De verplichte ChatGPT-blog
Met hulp van ChatGPT wist ik in een uurtje het functionele equivalent te leveren van code waar ik eerder dagen op heb zitten zwoegen. De tijdwinst is onomstotelijk. En op het vlak van informatieoverdracht is ChatGPT een ons “echte” ontwikkelaars mijlenver vooruit.
De tester als code reviewer
Mijn team heeft onze tester onlangs tot verplichte reviewer gemaakt voor elk pull request (PR). Hij heeft een heel specifieke opdracht – drie, eigenlijk: 1. Ga na of het PR unit- of integratietests bevat. Zo nee, keur het PR dan af. 2. Ga na of je de unit- en/of integratietests kunt begrijpen. Zo nee, keur het PR dan af. 3. Ga op basis van de unit- en/of integratietests na of de code werkt zoals bedoeld. Zo nee, keur het PR dan af. Pas als aan alle drie voorwaarden is voldaan, is het PR klaar om naar de main branch te mergen.
Refactoren als context switch
Context switching heeft een slechte naam in softwareontwikkelland en dat is niet helemaal onterecht. Het is enorm vervelend als je nét lekker aan het programmeren bent – om vervolgens weggeroepen te worden voor een snelle vraag of ellenlange vergadering (die ook een e-mail had kunnen zijn). Op dat moment raak je alle informatie kwijt die je in je hoofd hebt opgebouwd om een probleem te kunnen tackelen, en mag je opnieuw beginnen. Maar dat is maar de helft van het verhaal.
Tijdreis
Ik vroeg mijn collega’s: “Wat doet dit ding precies?” - waarop ze prompt de code tevoorschijn haalden en me stap voor stap door het importproces loodsten. Het was alsof ik terug werd geslingerd naar het begin van mijn ontwikkelcarrière, toen we met z’n allen een twaalf jaar oude legacy applicatie onderhielden die alleen te doorgronden was door nauwgezet de code te doorlopen. Wat blijkt: tijdreizen bestaat - je hoeft alleen maar bij een ander team te buurten.