Tag software ontwikkelen
Mijn eerste code review
De tijd maakt alles kapot – maar nu ben ik nog jong genoeg om me mijn eerste code review te herinneren. Althans, ik herinner me een gevoel – want de inhoud van het pull request ben ik natuurlijk allang kwijt. Het gevoel laat zich denk ik het best omschrijven als een vorm van hulpeloosheid – gevolgd door ongemak.
De verplichte ChatGPT-blog
Met hulp van ChatGPT wist ik in een uurtje het functionele equivalent te leveren van code waar ik eerder dagen op heb zitten zwoegen. De tijdwinst is onomstotelijk. En op het vlak van informatieoverdracht is ChatGPT een ons “echte” ontwikkelaars mijlenver vooruit.
De tester als code reviewer
Mijn team heeft onze tester onlangs tot verplichte reviewer gemaakt voor elk pull request (PR). Hij heeft een heel specifieke opdracht – drie, eigenlijk: 1. Ga na of het PR unit- of integratietests bevat. Zo nee, keur het PR dan af. 2. Ga na of je de unit- en/of integratietests kunt begrijpen. Zo nee, keur het PR dan af. 3. Ga op basis van de unit- en/of integratietests na of de code werkt zoals bedoeld. Zo nee, keur het PR dan af. Pas als aan alle drie voorwaarden is voldaan, is het PR klaar om naar de main branch te mergen.
Refactoren als context switch
Context switching heeft een slechte naam in softwareontwikkelland en dat is niet helemaal onterecht. Het is enorm vervelend als je nét lekker aan het programmeren bent – om vervolgens weggeroepen te worden voor een snelle vraag of ellenlange vergadering (die ook een e-mail had kunnen zijn). Op dat moment raak je alle informatie kwijt die je in je hoofd hebt opgebouwd om een probleem te kunnen tackelen, en mag je opnieuw beginnen. Maar dat is maar de helft van het verhaal.
Tijdreis
Ik vroeg mijn collega’s: “Wat doet dit ding precies?” - waarop ze prompt de code tevoorschijn haalden en me stap voor stap door het importproces loodsten. Het was alsof ik terug werd geslingerd naar het begin van mijn ontwikkelcarrière, toen we met z’n allen een twaalf jaar oude legacy applicatie onderhielden die alleen te doorgronden was door nauwgezet de code te doorlopen. Wat blijkt: tijdreizen bestaat - je hoeft alleen maar bij een ander team te buurten.
Wij van TDD-eend...
Het is waar: uit het feit dat er tests zijn, valt niet te concluderen dat het systeem functioneert zoals verwacht - preciezer: zoals de eindgebruiker verwacht. Er valt hooguit uit te concluderen dat het systeem functioneert zoals de schrijver van de tests verwachtte. En als de schrijver van de tests tevens de ontwikkelaar van de code is, dan vormen de tests niet meer dan een verslaglegging van de aannames die de ontwikkelaar had tijdens de implementatie. En tóch geloof ik dat TDD het probleem van mijn collega - mijn feature voldoet niet aan de (impliciete?) requirements - had kunnen verhelpen.
Gedachten over modelaanpassingen
Wanneer er modelwijzigingen in het spel zijn, dan is een wijziging van de code alléén niet voldoende. Je zult ook moeten zorgen voor een migratie die de oude data omzet naar het nieuwe model. Zo’n migratie kan verschillende vormen aannemen - big bang of stapje voor stapje -, maar dat ‘ie er moet komen, staat vast. De vraag waar ik me op wil richten is: wannéér moet die migratie er komen?
Test het systeem, niet de class
Het is belangrijk om vast te stellen dat er een bug in het systeem was geslopen, ondanks dat de functionaliteit die de bug veroorzaakte ogenschijnlijk gedekt was door tests. Waarom “ogenschijnlijk”? De class die de serialisatie voor zijn rekening nam, werd wel getest, maar alleen in isolatie en niet in de context van het systeem. - Vraag je af wat de implicatie daarvan is. Het betekent dat onze tests bewezen dat een class naar behoren werkt. Of het systeem als geheel naar behoren werkt, dat kunnen we op basis van de tests niet concluderen. Terwijl dat juist is waar het om gaat!
Waarom zijn zoveel programmeurs bètanerds?
Als filosoof kan ik een titel als How do our ideas about coding affect the software we create? natuurlijk moeilijk weerstaan - en ik heb dan ook met veel plezier naar het gelijknamige praatje van Christin Gorman gekeken. Gorman begint vanuit een probleem: de softwareontwikkelpopulatie (3x woordwaarde) is weinig divers. Ze bestaat, gechargeerd gezegd, voor het grootste gedeelte uit nerds met interesses in de hoek van de bètawetenschappen. Hoe komt dat?
De fix die productie om zeep hielp
“De fix staat op productie,” meldden we trots. “Het bleek te liggen aan wat validatielogica die in dit specifieke scenario wat te streng bleek - enfin, een technisch verhaal, dat hoef je niet te weten. Het enige wat je hoeft te weten is: we hebben weer eens geweldig werk geleverd, bedankjes worden gewaardeerd maar zijn niet noodzakelijk.” En we leefden nog lang en gelukkig. Een halfuur lang. Want toen kregen we een berichtje: “Help! Ik kan nu geen enkel item meer inzien!”