Tag sprint retrospective

Waarom wil Carl niet pairen?

Scenario: Alice en Bob bespreken hun positieve ervaringen met pair programming in de Sprint Retrospective. Ze stellen voor het vaker te doen. Carl is defensief. “Ik vind het niet fijn als een ontwikkelaar op mijn vingers meekijkt hoe ik code typ.” – Wat is hier aan de hand?

Waarom testen testers?

Tijdens een Retrospective gaf onze tester aan dat hij omkwam in het werk. Eigenlijk verbaasde niemand dat. Ons team bestaat uit vijf ontwikkelaars en één tester, en die ene tester is verantwoordelijk voor het schrijven van geautomatiseerde tests voor de code van al die vijf ontwikkelaars. Je kunt op je vingers natellen dat die situatie niet houdbaar is. – Dus wat te doen?

Wel code reviews, geen pull requests

Tijdens een Sprint Retrospective zei ik: “Ik heb het gevoel dat het te lang duurt voordat onze pull requests (PR’s) worden gecodereviewd. Hebben andere mensen datzelfde idee?” Ja, ze hadden hetzelfde idee. We spraken af: als je merkt dat er niets met je PR gedaan wordt, trek dan iemand even aan de jas. Het is een oplossing die vooralsnog goed genoeg werkt. Maar hij laat een belangrijke oorzaak - misschien wel dé belangrijkste oorzaak - van het probleem in stand: het bestaan van PR’s überhaupt.

De Grote Successenretro was een groot succes

Onze Scrummaster was er niet, en dus kwam het organiseren van de Sprint Retrospective op mijn bordje terecht. Omdat ik iets spannenders wilde organiseren dan een wat-ging-er-goed-en-wat-kon-er-beter-Retro (dat is de officiële term, toch?), nam ik een middag de tijd om verschillende vormen te bekijken. Voor de uiteindelijke opzet, putte ik inspiratie uit de cursus begeleidend coachen die ik de afgelopen maanden heb gevolgd. Eén van de belangrijkste lessen die ik heb getrokken uit die cursus, is de waarde van het focussen op successen. Wie oog heeft voor zijn eigen successen (of de successen van zijn/haar team), wie zijn eigen successen erkent en viert, opent de weg naar meer succes.

Zeg het met een vraag

Onze Scrum Master deed iets heel slims, de afgelopen Sprint Retrospective. In plaats van het team te vragen de zaken te formuleren die goed gingen of beter konden, vroeg hij ons een vraag formuleren, waar ons oorspronkelijke punt een antwoord op is. Kun je bedenken waarom dit zo slim is?